CEO Lars Grieten: “Hoe FibriCheck het leven van mijn vader redde"

“In 2013 kreeg mijn vader zijn eerste beroerte. Hij was toen amper 51 jaar jong. Op vakantie met zijn motorvrienden viel hij ’s ochtends tijdens het douchen half verlamd neer. Een beroerte. Zomaar, onverwacht. Papa voelde zich perfect gezond.

Ik herinner me nog de paniek toen we het telefoontje kregen. De ambulance raakte blijkbaar niet tot in de Zuid-Franse bergen, dus is papa met de helikopter overgebracht naar het ziekenhuis van Nice. Daar konden ze niet meteen een oorzaak vinden. Gelukkig bleek het een TIA (Transient Ischemic Attack), een tijdelijke afsluiting van een bloedvat in zijn hersenen. Na enkele dagen bang afwachten kwamen zijn motorische functies terug op gang.

Twee jaar later was het opnieuw prijs. Op restaurant zakte papa’s mond naar links. En opnieuw konden de specialisten in het ziekenhuis geen onderliggende oorzaak vinden. Een beangstigende gedachte was dat.

Maar intussen werkte ik sinds een jaar aan een project in samenwerking met de cardiologen van het ZOL in Genk. De oorzaak van een beroerte detecteren bleek namelijk bijzonder moeilijk. Door papa’s toestand klonk het me maar al te bekend in de oren. Ik was vastbesloten om via een software only solution de beperkingen van de medische ziekenhuisapparatuur te overwinnen.

Het prototype van onze digitale applicatie was intussen af. Toen papa zich enkele weken na de tweede beroerte ’s avonds onwel voelde, hebben we gedurende 2 uur z’n hartritme gemeten met FibriCheck. De resultaten waren van onschatbare waarde. Papa had zonder het te weten voorkamerfibrillatie, een van de meest voorkomende hartritmestoornissen. Hij kreeg meteen een aangepaste behandeling. Samen met de cardioloog volgen we papa’s hartritme nog altijd nauwgezet op via onze FibriCheck-app.

Dat is de kracht van data. FibriCheck heeft papa’s leven gered. Want hoewel een beroerte niet altijd dodelijk is, volgen er soms maanden of zelfs jaren van revalidatie. De applicatie kunnen uitbouwen om een hoge levenskwaliteit te garanderen geeft me een gevoel een verschil te kunnen maken. Niet alleen voor mijn vader, maar voor alle patiënten met hartritmestoornissen.”